منظور از دعوی الزام به تنظیم سند رسمی چیست؟

مسائل حقوقی همواره یکی از چالش برانگیزترین مسائل بوده است که ابهامات زیادی را برای افراد ایجاد می کند. انتقال مالکیت و تنظیم سند نیز یکی از پرتکرار ترین مواردی است که مورد پرسش واقع می شود.

انواع سند

برای انتقال مالکیت املاک دو نوع سند در قانون تعریف شده است. سند رسمی و سند عادی. بر طبق این دسته بندی، سند رسمی سندی است که در دفترخانه ثبت شده باشد و یا نزد مامورین دولتی در حیطه ی اختیارات آنها به ثبت رسیده باشد. در مقابل نوع دیگری از سند را داریم که به آن سند عادی می گویند و در دفترخانه به ثبت نمی رسد. سند های رسمی از اعتبار بالاتری برخوردار هستند و به راحتی نمی توان اعتبار آنان را ساقط کرد. در صورتی می توان اعتبار یک سند رسمی را مورد شبهه قرار داد که با ذکر دلیل و مدرک جعلی بودن سند را اثبات کنیم یا ثابت کنیم که سند فاقد ویژگی های قانونی لازم است.

لزوم تنظیم سند رسمی

با وجود برتری همه جانبه­ ی سند رسمی در مقایسه با سند عادی، در بسیاری از موارد انتقال مالکیت به وسیله ی سند عادی انجام می شود و بهای مورد نظر پرداخت می شود. نکته ی مهمی که در خصوص سند رسمی وجود دارد این است که مالک وظیفه دارد در یک سند رسمی مالکیت خود را محرز کند، بنابراین حتی اگر در سند عادی ذکر نشده باشد که فروشنده مکلف به تنظیم سند رسمی است، این تکلیف بر عهده ی او خواهد بود.

در واقع حتی اگر شخصی مالی را به طور ضمنی از فروشنده آن خریداری کند و بهای آن را بپردازد می تواند از فروشنده درخواست کند که کارهای مربوط به انتقال سند را انجام دهد. در این مرحله اگر فروشنده به هر دلیلی از انجام امور مربوط به انتقال سند امتناع ورزد خریدار می تواند در دادگاه احقاق حق کند و فروشنده را ملزم به انجام امور تهیه سند رسمی کند تا در نهایت خریدار بتواند به طور رسمی صاحب مالی را که بهای آن را پرداخت کرده است، شود.

دعوی الزام به تنظیم سند رسمی از جانب شخصی که مالی را خریداری کرده است و بر اساس استناد به یک سند عادی می تواند مالکیت خویش را به اثبات برساند، مطرح می شود و بر طبق این درخواست خریدار از فروشنده درخواست می کند کارهای مربوط به انتقال مالکیت و تنظیم سند رسمی را انجام دهد.

مراحل دعوی الزام به تنظیم سند رسمی چیست

این ادعا از جانب خریدار مطرح می شود و مربوط به انجام امور انتقال مالکیت و تنظیم سند رسمی از جانب فروشنده است. در این بخش از مقاله قصد داریم تا مراحل دعوی الزام به تنظیم سند رسمی را بشماریم.

در طرح دعوی الزام به تنظیم سند دو حالت مفروض است:

• حالت اول:

در سند عادی که بین خریدار و فروشنده تنظیم شده است تاریخ مشخصی برای حضور در دفترخانه و تنظیم رسمی مشخص شده است:

• در این حالت در صورتی که فروشنده ی مال در دفترخانه حضور پیدا نکند و از انجام انتقال مالکیت امتناع ورزد، دفترخانه گواهی عدم حضور را صادر میکند و خریدار به موجب این گواهی در دادگاه اثبات می کند که فروشنده از انجام تکلیفی که بر گردن او بوده امتناع ورزیده است.

• حالت دوم:

در سند عادی تنظیم شده بین طرفین هیچ تاریخ مشخصی مبنی بر زمان حضور در دفترخانه ذکر نشده است:

• در این حالت نیز خریدار (خواهان تنظیم سند رسمی) طی یک اظهارنامه درخواست خود مبنی بر انتقال مالکیت و تنظیم سند رسمی را به فروشنده اعلام می دارد و روز مشخصی را برای حضور در دفترخانه مشخص می کند. اگر در آن تاریخ فروشنده در دفترخانه حاضر نشود دفترخانه می تواند گواهی عدم حضور را صادر و فروشنده جهت انجام مراحل قانونی اقدام کند.