پرسش: آیا کمک دندان پزشکان تجربی مشمول قانون مالک و مستأجر سال 56 هستند؟ آیا حق کسب و پیشه به آن ها تعلق می گیرد؟
نظر اکثریت
با توجه به اینکه به کمک دندان پزشکان تجربی اصولا اجازه مطب و پذیرش بیمار داده نمی شود، بنابراین محل کار تابع رأی وحدت رویه شماره 576-14/7/71 نیست ولی عرفا محل کار و درآمد تلقی می شود. حق کسب و پیشه در واقع جبران زیان ناشی از تخلیه محل کار و فعالیت انتفاعی مستأجر و از بین رفتن موقعیت شغلی اوست که در طول سالیان متمادی بعضا فراهم شده و به اعتبار حرفه و شغل آنان حق کسب و پیشه تعلق می گیرد.
نظر اقلیت
نظر به اینکه کار و اشتغال در شغل کمک دندان پزشکی به اعتبار شخصیت وی صورت می گیرد نه به اعتبار موقعیت محلی و مرغوبیت مکان که تخلیه آن موجب از بین رفتن شهرت شغلی و ضرورت تعلق حق کسب و پیشه و تجارت شود و با توجه به ماده 2 قانون تجارت که نوع شغل تجاری را معلوم کرده و شغل یاد شده از شمول آن خارج است. بنابراین تخلیه محل کار کمک دندان پزشکان مشمول قانونی مالک و مستأجر سال 56 نیست.
نظر کمیسیون نشست قضائی(1) مدنی
چنانچه اجاره نامه تنظیمی بین موجر و مستأجر (دندان پزشک تجربی) قبل از تاریخ لازم الاجرا شدن قانون روابط موجر و مستأجر مصوب سال 1376، منعقد شده باشد، قانون روابط موجر و مستأجر مصوب سال 1356 بر روابط طرفین حاکم است. با عنایت به اینکه کمک دندان پزشکان تجربی اجازه طبابت و پذیرش بیمار را نداشته و حرفه ی دندان سازی از جمله مشاغل و حرفه فنی و حاصل سال های تجربه و کسب مهارت فنی بوده که در حدود ساختن دندان مصنوعی و سایر لوازم مربوط به آن دارای مجوز هستند. لذا رابطه ی استیجاری طرفین مشمول مقررات قانون روابط موجر و مستأجر مصوب سال 1356 بوده و در مواردی که مطابق قانون در هنگام تخلیه باید حق کسب و پیشه مورد لحوق حکم دادگاه قرار گیرد آنان استحقاق دریافت حق کسب و پیشه را خواهند داشت.
